Abdulkadir Şehitoğlu - Bakara Suresi Sonu

Bakara Suresi Sonu

Euzübillahimineşşeytanirracim Bismillahirrahmanirrahim
Amenerrasulü bima ünzile ileyhi mirrabbihi vel mü'minun,
küllün amene billahi ve melaiketihi ve kütübihi ve rusülih,
la nüferriku beyne ehadin min rusülih,
ve kalu semi'na ve ata'na gufraneke rabbena ve ileykelmesir.
La yükellifullahü nefsen illa vüs'aha,
leha ma kesebet ve aleyha mektesebet,
rabbena la tüahızna innesiyna ev ahta'na,
rabbena vela tahmil aleyna ısran kema hameltehü alelleziyne min kablina,
rabbena vela tühammilna ma la takate lena bih,va'fü anna, vağfirlena, verhamna, ente mevlana fensurna alel kavmil kafiriyn.
Meali

285 – Peygamber, Rabbi tarafından kendisine ne indirildi ise ona iman etti, müminler de.
Onlardan her biri Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve resullerine iman etti.
'O'nun resullerinden hiç birini diğerinden ayırt etmeyiz” dediler ve eklediler:
'İşittik ve itaat ettik ya Rabbenâ, affını dileriz, dönüşümüz Sanadır”.
286 – Allah hiç bir kimseyi güç yetiremeyeceği bir şekilde yükümlü tutmaz.
Herkesin kazandığı iyilik kendi lehine, işlediği fenalık da kendi aleyhinedir.
Ya Rabbenâ! Eğer unuttuk veya kasıtsız olarak yanlış yaptıysak bundan dolayı bizi sorumlu tutma.
Ya Rabbenâ! Bizden öncekilere yüklediğin gibi ağır yük yükleme.
Ya Rabbenâ! Takat getiremeyeceğimiz şeylerle bizi yükümlü tutma.
Affet bizi, lütfen bağışla kusurlarımızı, merhamet buyur bize!
Sensin Mevlâmız, yardımcımız! Kâfir topluluklara karşı Sen yardım eyle bize!