Alper - Sen Yoksan

Sen Yoksan

Sen yoksan
Nereye koyayım ben bu başı
Yoksan sen
Hangi terazide tartayım bunca telaşı
Nasıl sahici kılayım şu kırılgan varlığımı
Yoksan sen
Kimin kucağına yıkayım acılarımı
Yoksan sen yoksan
Neyleyim ben bu başı
Sen değilsen bekleyenim
Koşmaların hepsi boşa
Çırpınmaların hepsi boşlukta
Yoksan sen
Vardığım yerler serin değil alnıma
Sen yoksan
Yüzümü çevirdiğim yönler yüz vermiyor bana

Yoksan sen, sen yoksan, söyle, nereye akıtayım kanayan yanlarımı
Sen değilsen bekleyenim, yollar sarpa sarar, sokaklar çıkmaza sapar, kaldırımlar yalnızlığına ağlar,
Sen yoksan köşe başında, şehrin vaatleri yalan
Yoksan sen, sesim ziyan, sözüm hüsran, nefesim talan
Sen yoksan, mavilerin hepsi küser, dağılır gökler, kuşlar kaçar.
Yoksan sen, dil damağa yaban, göz ışığa düşman, akıl başa ziyan,
Yoksan sen, nereye salarım feryadımı, kime fısıldarım içimin yangınlarını
Ah, sen değilsen köşe başındaki, şehrin yüzü yalan, sevinçlerim ziyan, huzurum kırılgan
Yoksan sen, neyleyim ben bu başı
Sen değilsen bekleyenim, ne edeyim ben bu yolları.
Sen değilsen köşe başındaki, yüzüm yok, gözlerim kör, kavuşmalarımın hepsi boş.
Yoksan sen, niye var olayım ki ben
Sen yoksan, varlığım hüsran, sesim figân, nefeslerim bin pişman.
Yoksan sen, niye var olayım ki ben
Yoksan sen, niye var olayım ki ben